ยามเมื่อรักอย่ามักร้ายสลายลับ

ยามเมื่อรักอย่ามักร้ายสลายลับ
เพียงมือป้องเพ่งมองปั๊ปขยับขยาย
คนเดียวนี้ครองดีนั้นมั่นมิคลาย
อย่ามีสองยิ่งหมองสายเยื่อใยกัน
หากจะรักให้จักรู้เคียงคู่รัก
อย่านอกจิตยอมนิดจักมิหักหัน
คำสัญญาค่าสูงยิ่งจริงต่อกัน
สองมือมีสร้างมือมั่นมิหวั่นใด
ประคองชิดเปี่ยมคิดชัดอย่าหัดโกรธ
อกพิงไท้อภัยโทษมิโกรธใคร
สองกายนี้สักกี่นั้นยึดกันไว้
เป็นหนึ่งเดียวปักเหนี่ยวใดไม่แคลนคลอน
ดั่งเกลียวเชือกเด็ดเกลือกชัดผูกมัดเกลียว
มิแบ่งเสี้ยวไม่เบี้ยวสายมิถ่ายถอน
ย่อมเหนียวแน่นยิ่งแน่นหนามิรารอน
มั่นคู่จิตไม่คิดจรบวรธรรม