สายรุ้งงามวับวามข้ามขอบฟ้า
หลังฝนมาเเจ่มเจิดเพริดพราวสี
คิดถึงคนห่างไกลหนาวร้าวฤดี
เคยชวนชี้ชมรุ้งอยู่คู่เนื้อนวล
วันนี้ไม่มีเจ้าพี่เศร้าหมอง
ได้แต่มองนภาใสใจกำศรวล
มันร้าวรนระคนสั่นแสนรัญจวน
สุดปั่นป่วนยามร้างหม่นหมางทรวง
Tuesday, December 9, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment