ฟ้าหลั่งสายฝนพรำย้ำคำนั้น......
ที่เคยบอกรักฉันสำคัญไหม
หรือแค่ลมพัดพริ้วแล้วจางไป
ไร้ความหมายไร้ใจที่จริงจัง
ฉันอาจดูโง่เง่า.....
ที่หลงเงาเฝ้าเพ้อด้วยความหวัง
เธออาจเป็นแค่ฝันในภวังค์
แค่ฉุดรั้งฉันไว้ยามค่ำคืน
Wednesday, December 10, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment