เปลี่ยวดายในกลีบวิเวก
เร้นเมฆหลบฟ้าหรือเจ้า
โทษโลกร้ายนักเพียงเรา
สอนเขลาให้เจ็บเพียงเดียว
ลองสิแย้มกลีบวิเวก
ม่านเมฆแผ่นฟ้าคว้าเกี่ยว
เปิดออกด้วยสองมือเรียว
อย่าเลี้ยวกลับปิดชีวิตตน
ย่างเท้าสู่โลกที่เคย
อย่าเฉยปล่อยคืนเลยพ้น
กลับสู่วิถีสามัญชน
อย่าทนเปลี่ยวดายลำพัง
Saturday, February 7, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment