เหงาๆเปล่าเปลี่ยวเดียวดาย
ข้างๆใจกายเงียบเหงา
วันนี้ไม่มีสองเรา
ความเหงาปลุกเร้าดวงใจ
อ้างว้างว้าเหว่ทุกข์ทน
ใจเอ๋ยใจคนอ่อนไหว
ขาดแล้วตัดขาดเยื่อใย
ที่เคยให้ไว้ซึ่งกัน
อยู่ๆคนเดียวแล้วเศร้า
ไม่มีแล้วเขาในฝัน
ลืมเลือนลืมไปจากกัน
ทิ้งฉันไว้ให้ตรอมตรม
ไม่มีไม่มีอีกแล้ว
ก็คงไม่แคล้วขื่นขม
ความเหงาฝักใฝ่อารมณ์
ตรอมตรมระทมตราบนาน
Friday, March 27, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment