คำกลอน เสียงคลื่นซัดปัดฟองละอองคลื่น

เสียงคลื่นซัดปัดฟองละอองคลื่น
สายลมตื่นตอบรับขับคลื่นไหว
ทรายสีขาวราวหาดที่ลาดไกล
มองทะเล ปล่อยใจ สุดปลายฟ้า
ไกลลิบลิบ ขลิบเมฆวิเวกว้าง
สะท้อนกลาง คลื่นถั่งสู่ฝั่งท่า
ทะเลครวญหวนไห้ในวันลา
ฉันกลับมา สัญญารักษาคำ
ทอดริ้วเงาเหงาเงียบลงเทียบพื้น
กลับมายืน เยือนเหย้า เฝ้าดื่มด่ำ
บ้านหาดทราย ชายคานี้ที่จดจำ
ไม่ขอย่ำจากจรไปนอนไกล
เดินทางมาล้าแรงสุดแหล่งหล้า
หวังเสาะหาฝันพร่างกระจ่างใส
ล้วนที่พบศพเศษแห่งแสงไฟ
มายาใน โลกงามหลงตามเมือง
ที่สุดแล้วแก้วฝันที่ฉันใฝ่
กลับหลับไหลอยู่ในการปลดเปลื้อง
พันธนาการใดไสวเรือง
แท้เปล่าเปลืองเวลามาช้านาน
เรือหาปลาท้าท่องจนคล่องทิศ
ฝากชีวิตหนใดในสถาน
คืนฝั่งทรายหายใจไอวิญญาณ
ถึงรู้กรานคราบฝุ่นยามหนุนลง
กลับมายืนชื่นชมยามลมโบก
ทะเลโศกพร่ำหาผู้ลาหลง
ทะเลสุขคลื่นเซาะเสนาะคง
ใจดำรงค์เยี่ยงนี้วิถีทะเล