สุดเส้นสายปลายทางแห่งความเหงา
ยังว่างเปล่าโดดเดี่ยวและสับสน
ไม่เหลือใครร่วมทางแม้สักคน
สู้บนหนทางเปลี่ยวอย่างเดี่ยวดาย
ด้วยลำแข้งสองแรงทั้งแขนขา
จะยืนหยั่งพาตนถึงจุดหมาย
แม้ข้างหน้าจะพบภัยอันตราย
พยุงกายเดินหน้าฝ่าแดนดง
Friday, March 6, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment