เธอเข้าใจไหม.....บางครั้งความเหงาใจกลับสุขยิ่ง
ฉันมิได้หวาดกลัวหรือประวิง.....บางครั้งความหยุดนิ่งได้ปัญญา
ฉันรักความเหงา........หลงไหลกับเงาความเหว่ว้า
ฉันปลาบปลื้มในทุกหยาดน้ำตา....อิ่มอุรากับความทุกข์ระทมใจ
เธอว่าแปลกไหม........ถ้าฉันจะปลื้มอะไรกับความฝัน
ฉันอยากลืมความจริงทุกทุกวัน...เพราะความฝันไม่เคยทำร้ายใคร
Wednesday, December 10, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment