เหงาเลือเกินที่รักมิพักเหงา
มิรู้เราจะได้พบประสบไหม
แค่ตรงนี้คล้ายฝันวันวันไป
แล้วเมื่อใดจะพบประสบจริง
อนาคตรันทดท้อกลัวรอเก้อ
หากวันเธอเปลี่ยนไปใจยอดหญิง
เธอคงมองผ่านไปไม่ประวิง
แล้วทอดทิ้งชายคนนี้ให้เดียวดาย.
Saturday, December 6, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment