Friday, March 27, 2009

บทกลอน หันมายิ้มให้หน่อยได้ไหม


หันมายิ้มให้หน่อยได้ไหม
อย่าทำเฉยเฉยไปอย่างนี้
ไม่ถือเป็นการให้ความหวังหรอกคนดี
รู้ตัวดีว่าไม่มีความสำคัญ
คิดซะว่าฉันเป็นเสาไฟฟ้า
หรือเป็นนกเป็นกาที่เกาะสายไฟฟ้านั่น
ยิ้มมุมปากก็ได้
ทักทายเวลาที่เดินสวนกัน
แล้วอาจจะบอกคนข้างข้างเธอนั้น
ว่ายิ้มรับอากาศดี
ฉันคงพอชื่นใจบ้าง
แม้อยู่ห่างกันตั้งเท่านี้
ไม่รบกวนเกินไปใช่ไหมคนดี
แค่อยากเก็บยิ้มรอยนี้
กลับไปหลับฝันดีอีกซักคืน

0 comments: