กลอนรัก ยามใดมิได้เห็น จิตะเช่นพระเพลิงสุม

ยามใดมิได้เห็น จิตะเช่นพระเพลิงสุม
ร้อนผ่าวฤทัยชุม ชละอาบฤดีครวญ
รักนี้ประหลาดนัก ฤาจะหักก็กำสรวล
ชอกช้ำกมลจวน ุอุระร้าวจะทนทาน
เมื่อเห็นก็เป็นสุข นิระทุกข์ประจักษ์มาลย์
ดั่งทิพย์สุธาธาร ปฏิโลมลุบรรจง
ทั้งรู้จะผิดหวัง มนะยังเตลิดหลง
คิดลืมมิเลือนลง ดุจะเพิ่มทวีคูณ
บาปใดนะเคยทำ ผละนำมนาดูร
รักเขาบ่เกื้อกูล จะติใคร..ก็ใจเรา